No es que vaya a tener veinte años, de hecho son veinte años que ya no tengo.
Hace unos días vi a Serrat y lo escuché platicando a un grupo de estudiantes sus anécdotas y sus opiniones sobre su oficio: el oficio de cantor.
Traigo, y saco del olvido, su canción "Ara que tinc vint anys" a colación. Doy el texto catalán y su traducción al español.
"Ara que tinc vint anys", Joan Manuel Serrat, 1967.
Ara que tinc vint anys,
ara que encara tinc força,
que no tinc l'ànima morta,
i em sento bullir la sang.
Ara que em sento capaç
de cantar si un altre canta.
Avui que encara tinc veu
i encara puc creure en déus...
Vull cantar a les pedres, la terra, l'aigua,
al blat i al camí, que vaig trepitjant.
A la nit, al cel, a aquest mar tan nostre,
i al vent que al matí ve a besar-me el rostre.
Vull alçar la veu, per una tempesta,
per un raig de sol,
o pel rossinyol
que ha de cantar al vespre.
Ara que tinc vint anys,
ara que encara tinc força,
que no tinc l'ànima morta,
i em sento bullir la sang.
Ara que tinc vint anys,
avui que el cor se m'embala,
per un moment d'estimar,
o en veure un infant plorar...
Vull cantar a l'amor. Al primer. Al darrer.
Al que et fa patir. Al que vius un dia.
Vull plorar amb aquells que es troben tots sols,
sense cap amor van passant pel món.
Vull alçar la veu, per cantar als homes
que han nascut dempeus,
que viuen dempeus,
i que dempeus moren.
Vull i vull i vull cantar.
Avui que encara tinc veu.
Qui sap si podré demà.
Però avui només tinc vint anys.
Avui encara tinc força,
i no tinc l'ànima morta,
i em sento bullir la sang...
La traducción
Ahora que tengo veinte años,
ahora que aún tengo fuerza
y no tengo el alma muerta
y siento que me hierve la sangre.
Ahora que me siento capaz
de cantar si otro canta.
Hoy que todavía tengo voz
y que todavía puedo creer en Dios…
Quiero cantar a las piedras, la tierra, el agua,
al trigo y al camino que voy pisando.
A la noche, al cielo, a este mar tan nuestro,
y al viento que viene por la mañana a besarme el rostro.
Quiero alzar la voz, por una tempestad,
por un rayo de sol,
o por el ruiseñor
que ha de cantar por la tarde.
Ahora que tengo veinte años,
ahora que aún tengo fuerza
y no tengo el alma muerta
y siento que me hierve la sangre.
Ahora que tengo veinte años,
hoy que el corazón se me acelera,
por un momento para amar
o por ver a un niño llorar…
Quiero cantar al amor. Al primero. Al último.
Al que hace sufrir. Al que vives un día.
Quiero llorar con aquellos que se encuentran solos,
y que sin amor van por el mundo.
Quiero alzar la voz para cantar a los hombres
que han nacido de pie,
que viven de pie
y que mueren de pie.
Quiero y quiero y quiero cantar.
Hoy que todavía tengo voz.
Quién sabe si podré mañana.
Pero hoy sólo tengo veinte años.
Hoy todavía tengo fuerza
y no tengo el alma muerta,
y siento que me hierve la sangre …